Luister
Vanmorgen was ik aan het scrollen op Facebook
Het is veteranendag, en ik kwam veel fotos tegen van oude mannen.
Oude mannen met allemaal dezelfde blik in de ogen.
Achter de glimlach en dankbaarheid voor het leven, hun kinderen en kleinkinderen zag ik een soort verstild verdriet, bijna onzichtbaar.
Haast net zo versleten en verweerd als zijzelf.
Maar als ik zelf mijn ogen sluit kan ik door de donkere sluier van de tijd kijken
En met de tranen komen ook de woorden voor het gedicht ‘Luister’
Soms verschijnt een gedicht onder mijn handen alsof een ander het schrijft, dit is zo’n schrijfsel.
Geschreven met het bloed en de tranen, van elke veteraan…
Daarom ook het volledige gedicht hieronder geplaatst.
JB
Luister
als je luistert
naar mijn ogen
lees je de stilste verhalen
en als je meegaat
in mijn rimpels
reis je door mijn diepste dalen
als je wilt horen
wat ik niet zeg
dan weet je wie ik eigenlijk ben
en als je hart
het mijne volgt
kun je zeggen dat je me kent
als je luistert
naar mijn ogen
en mijn rimpels echt wil zien
dan weet je wat een oorlog doet
dus kijk naar mij
en leer…misschien
JB
